Cmentarz wiejski, służący mieszkańcom Gosławic (d. Goslawitz, od 1936 r. Ehrenfeld), głównie ich przysiółka zwanego Grobla, od 1974 roku w granicach Opola.
Usytuowany na wzniesieniu, zajmuje teren o nieregularnym wydłużonym kształcie, groby rozmieszczone w zależności od ukształtowania terenu i różnice wysokości, nie tworzą regularnych układów kwater. W najwyższym punkcie wzgórka usytuowana kapliczka-dzwonnica o barokowej formie, zwieńczona dwuspadowym daszkiem, opatrzona datą 1747. Na cmentarzu zachowane nieliczne pozostałości starodrzewu.
Początkowo cmentarz zajmował mniejsza powierzchnię w kształcie nieregularnego czworoboku o wymiarach 16 x 17 x 22 x 13 m usytuowanego przy skrzyżowaniu szosy wyjazdowej z Opola i drogi wiejskiej. W roku 1925, wobec zapełnienia się cmentarza, dokupiono graniczące z nekropolią fragmenty pola powiększając go do dzisiejszych rozmiarów (24 x 17 x 10 x 36 m).
Pomimo, że cmentarz jest stary – istniał na pewno w XIX wieku, a być może znacznie wcześniej, na co wskazywałaby data na kapliczce – zachowanych jest bardzo niewiele starych grobów. Najstarsze, których jest zaledwie kilka, to proste kamienne nagrobki z lat 20. i 30 XX w. Pozostałe pomniki nagrobne – współczesne, z pewnością w większości założone na dawnych miejscach pochówku danej rodziny. Najwięcej nagrobków należy do zmarłych z rodzin: Bregulla (Breguła), Stasch (Staś), Stotko.
Warto wspomnieć, że w niewielkiej odległości od cmentarza (w miejscu zwanym, od nazwiska gospodarza, Wichulla) odkryto dużo starszy pochówek – tzw. grób książęcy, datowany na I wiek naszej ery. Najpierw podczas budowy stodoły w 1885 roku odkryto m.in. wspaniały srebrny pucharek dekorowany motywem głowy byka i gryfa. Jednak dopiero badania archeologiczne przeprowadzone w tym miejscu przez Georga Raschkego w 1933 roku odsłoniły komorowy grób szkieletowy, przysypany kamieniami. Bogate wyposażenie grobu, wskazujące na wysoką pozycję zmarłego (stąd określenie „grób książęcy), m.in. wspomniany pucharek można dziś oglądać w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu, zaś na wystawie w Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu można zobaczyć jego kopię