Cmentarz wiejski wsi Szczepanowice (d. Sczepanowitz, od 1936 roku Stepanshőh), która została włączona do Opola w 1936 roku. Poprzedni, stary cmentarz dla mieszkańców Szczepanowic znajdował się niemal w środku wsi – w rejonie skrzyżowania dzisiejszych ulic Biasa i Dworskiej – jest zaznaczony jeszcze na mapie z lat 30. XX wieku. Został zlikwidowany w 1936 roku (jest wówczas nazywany w dokumentach „cmentarzem przy szkole”), a ostatni pochówek odbył się na nim w roku 1909. Istniejące jeszcze w czasie podjęcia decyzji o likwidacji cmentarza groby zostały przeniesione na nowy wówczas cmentarz centralny w Półwsi.
Cmentarz przy dzisiejszej ul. Niemodlińskiej powstał jako nowe miejsce pochówku mieszkańców wsi Szczepanowice na początku XX wieku. W jednym z dokumentów sprawozdawczych wzmiankowana jest data 1905, nie wiadomo jednak, na jakich źródłach jest oparta. Najstarsze zachowane pochówki datowane są na drugie dziesięciolecie XX w. Cmentarz nieczynny od ok. 1950 roku. Wiemy, że w ciągu dziesięciu lat przed 1934 rokiem w Szczepanowicach zmarło i zostało tu pochowanych 124 dorosłych i 64 dzieci. Opłata za pochówek dorosłego w 1933 roku wynosiła sześć marek, dziecka od lat dwóch do czternastu – trzy marki, a dziecka poniżej dwóch lat – dwie marki.
Usytuowany w sporym oddaleniu od zabudowań wsi, od których oddzielają go tory kolejowe, został założony na planie prostokąta z główną aleją na wprost od wejścia, którą zamyka wysoki murowany krzyż, w którego podstawie zamontowano nową tablicę z inskrypcją w jęz. polskim, która zastąpiła tablice pierwotna Kwatery znajdują się po obu stronach głównej osi, a groby ziemne rozmieszczone w rzędach, prostopadle do głównej alei. Dokumenty sprawozdawcze z lat 50. XX w. wymieniają istniejącą tu kostnicę, prawdopodobnie wzniesioną w latach 30. XX wieku, gdyż w piśmie z 1934 roku jej budowę określa się jako „konieczną”.
Znajdują się tu pochówki mieszkańców wsi zmarłych od lat 10. do 40. XX wieku. Charakterystyczne powtarzające się nazwiska to m. in. Bothor, Dlugosz, Kansy, Kowalski, Langosz, Niestrój, Przibilla, Skrzipczyk, Wotzka. Napisy na grobach w języku polskim lub niemieckim. Wśród pochowanych tu mieszkańców Szczepanowic znajduje się Walenty Bias (1869-1925) – polski działacz narodowy, współzałożyciel „Nowin Codziennych” i Banku Rolników w Opolu. Zachował się także grób prowadzącego w Szczepanowicach gospodę Oskara Folwarcznego (zm. 1936) i jego małżonki. Groby w większości kamienne, w typowej dla początku XX wieku formie kamiennego krzyża na cokole, niektóre opatrzone sygnaturą opolskich kamieniarzy (Knauer, Rőnisch).
Przy głównej alei zbiorowa mogiła opatrzona datą śmierci 24.01.1945 – prawdopodobnie kryjąca szczątki ofiar zabitych przez żołnierzy radzieckich na prawym brzegu Odry.
Zachowane także groby dwóch żołnierzy poległych w 1919 roku, oznaczone charakterystycznymi żeliwnymi tabliczkami z przynależnością wojskową oraz mogiła żołnierza polskiego III brygady pancernej poległego w 1945 roku.